Hoopvol vooruitzien…
Op de Zeeuwse inspiratie dag met als thema: “Kerk laat je zien” die ik bezocht in Goes hoorde ik ook woorden van hoop en verwachtingsvol vooruit zien.
Er waren workshops te bezoeken, ideeën te horen en te delen met elkaar.
Ook waren er afgevaardigden van de Urdu gemeente uit Rotterdam, waaronder ook de Pakistaanse Bisschop ds. Humprey Peters. Hij sprak van hoop, ondanks de kleine minderheid die deze kleine gelovigen vormen in het Islamitische land.
Hoop door elkaar vast te houden er voor elkaar te zijn. Maar ook hoop bieden aan de mensen om hen heen, hoe…? Wel gewoon door de aandacht die ze in hun wijk geven aan b.v. minderbedeelden en de liefde van Christus die ze daardoor laten zien en proeven door de hulp aan die ander.
Geven van het weinige dat ze vaak zelf hebben. Zo er samen zijn, voor elkaar de dingen doen in welke situatie dan ook…
Het ontroerde me, overal hoor je dat er steeds minder vrijwilligers te vinden zijn, niet alleen in de kerk maar ook bij clubs en verenigingen. Wij vanuit en met ons luxe geloof moeten steeds meer gepusht worden om dingen te doen en zij vanuit hun vaak armoedige omstandigheden willen hoop bieden zodat er weer verwachtingsvol vooruit gekeken kan worden!!
Die woorden hoorde ik ook tijdens het Oecumenisch overleg op maandag 3 december in Goes. We hebben de wind niet mee, maar toch willen we hoopvol vooruitkijken..!!
Dit verwoorden deken Egbert Bornhijm van het Bisdom Breda, ds. Arie van der Maas als classispredikant en ds. Karin van de Broeke, oud-synodepreses, nu lid van het uitvoerend comité van de Wereldraad van Kerken.
De RK kerk ervaart evenals de PKN ook teruggang, vergrijzing, minder vrijwilligers, verminderde financiële ondersteuning. Zij zetten in op schaalvergroting, meer naar een centrale plek, dat betekend dat kerken worden gesloten en grotere Parochies.
Wel komt er een missionaire beweging op gang om mensen te bezoeken en uit te nodigen.
De Protestantse Kerk wil daarentegen proberen het zo lang mogelijk vol te houden op de dorpen, want als kerkdeuren sluiten valt veel weg en gaan mensen niet naar andere dorpen.
Daarom is het Samenwerkingsorgaan (SAGE) ook zo belangrijk, kijken met andere kerken wat kunnen we samen doen.
Ds. Karin van de Broeke gaf aan dat op er op veel plaatsen in het buitenland bloeiende kerken zijn, levende gemeenschappen met hoopgevende verhalen. Steeds moeten wij ons afvragen – hoe zijn we kerk, richten we ons voldoende op de kerkelijke boodschap van hoop.
In het buitenland en hier is de vraag hoe kunnen we wat we hebben overeind houden.
Zijn we bereid om te geven, zijn we in de omgeving aanwezig. Wat zijn onze diaconale acties om iets te doen voor de samenleving! Laten we als kerken samenwerken met elkaar (SAGE) elkaar respecteren en accepteren, samen delen in zorgen en pijn, maar ook kijken naar de goede dingen en luisteren naar elkaars verhalen.
Als mensen van goede wil, samen een goed gesprek hebben, iets doen voor de gemeenten en de samenleving van het Dorp.
Om zo ook in 2019 met elkaar hoopvol vooruit te kijken, in navolging van het Kind in de kribbe, Hij onze Heiland is ons voorgegaan en heeft het ons voorgedaan.
Ik wens u een inspirerend, gezegend en hoopvol nieuwjaar toe.
Met in het hart een gebed van hoop,
Om voor elkaar te zijn Uw oog en oor,
te zien wie niet gezien wordt, niet gehoord,
om voor elkaar te zijn Uw hand en voet,
te helpen wie geen helper had ontmoet
roept U ons, Christus, Uw gezicht te zijn,
Uw liefde, hoop, geloof – Uw zonneschijn..
Leendert van der Werf
